سوم تیر در مسجد جامع نارمک‌، آقای احمدی نژاد در هنگام انداختن رای به صندوق، خطاب به خبرنگاران گفت: "امروز را به خاطر بسپارید. روز مهمی است."
ایشان در همین گفتگو اعلام کردند که معاون اول خود را ظرف یک هفته معرفی می‌کنند.
امروز هشتم شهریور است. به عبارتی دو ماه از زمانی که این وعده داده شده، می‌گذرد و هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است.
دیروز زمانی که از الهام رئیس دفتر رئیس جمهور علت تعویق در معرفی معاون اول رئیس جمهور سوال شد، در پاسخ گفت: "این هم نشانه تحول خواهی است!"
البته ایشان هیچ تعریفی از تحول و تحول‌خواهی ارائه نداد. احتمالا چیزی است شبیه کابینه‌ی مهر ورزی، کابینه‌ی هفتاد ملیونی، جوان‌گرایی و ...

قابل توجه آنکه رئیس جمهور لااقل در حوزه‌ی انتخاب معاونین خود، از جمله معاون اول، مشکل وزرا جهت هماهنگی با مجلس برای اخذ رای اعتماد را ندارد.
بعلاوه از حضور پررنگ آقای چمران در کلیه‌ی نشست‌های مهم رئیس جمهور هم چنین بر می‌آید که وزنه‌ی کابینه‌ی احمدی نژاد، چمران است؛ هر چند که به دلایل مشخصی که بر همگان مبرهن است، تا اطلاع ثانوی به دلیل رویکرد تحول‌خواهانه‌ی رئیس جمهور! از معرفی معاون اول اجتناب شود.
تا امروز تصور می‌کردم تحول و تحول‌خواهی گامی به پیش است. از دیروز متوجه شدم گاهی چند گام به پس هم تحول تلقی می‌شود!
انگار باید به تعریف دوباره‌ی مفاهیم روی آوریم ...