گرچه از قدیم گفته‌اند که یک دست صدا ندارد، اما اگر هر سه قوه در یک کشور - مثل کشور ما - از یک سنخ باشند و افزون بر آن نهادهای تاثیرگذاری مثل شورای نگهبان و ... از همان طبیعت، از این به بعد شاهد همنوایی و همدلی حقیقی در بین قوای سه‌گانه خواهیم بود؛ بنابراین می‌توان صرفه‌جویی را از یک کاسه کردن دستگاه‌هایی که تا به حال موازی کاری می‌کردند، آغاز کرد.
هرچند پیش از این گفته شد که نظام نمی‌خواهد حاکمیت و دولت یکدست شود، به هر دلیل، این اتفاق افتاده است، و دیگر نمی‌توان در ایران سخن از حاکمیت دوگانه کرد. امروز دولت و حکومت انتخابی و انتصابی در هم آمیخته شده‌اند. دیگر دولت با بحران‌های 9 روز یکبار، رد طرح ها و لوایح در شورای نگهبان و ... رویارو نخواهد بود. یعنی تمام وعده‌ها، از جمله حضور درآمد نفت در زندگی خانواده‌های فقیر انجام خواهد شد. حضور رییس مجلس در 4 تیر و رییس قوه‌ی قضاییه در 5 تیر در دفتر رییس جمهور منتخب که برای نخستین بار در دهه‌ی گذشته اتفاق افتاد، نشانه‌ی این همدلی و همراهی است که باید به فال نیک گرفت.