از زمانی که بحث انتخابات ریاست جمهوری در مطبوعات جدی شد، پی‌گیر مواضع تک تک کاندیداها پیرامون زنان و حقوق آنها بودم. با توجه به اینکه اکثر آنها کارنامه‌ی قابل قبولی در دوران مسئولیت‌های اجرایی در قبال زنان نداشتند، این موضوع را به جدیت دنبال می کردم و از اینکه می‌دیدم کاندیداها گوی سبقت را از یکدیگر در این میدان امتیاز دهی ربوده‌اند و هر کدام برای آنکه دست بالاتری نسبت به دیگری داشته باشند، عرصه‌های جدیدتری را در تبلیغات انتخاباتی پیش روی زنان می‌گشایند، به نظرم جالب و قابل مطالعه می‌آمد. فرایندی که از انتخاب یک زن به عنوان رئیس ستاد انتخاباتی شروع شد، با انتخاب سخنگو توسط دیگری ادامه یافت و بالاخره با اختصاص تعدادی از کرسی‌های وزارت و معاونت رئیس جمهور به زنان توسط بقیه ادامه یافت.

برای ارزیابی صداقت کاندیداهای ریاست جمهوری در قبال زنان و فراهم کردن فرصتی جهت استماع برنامه‌های آنها در قبال زنان، ازفرصت نمایشگاه کتاب و مطبوعات استفاده کردیم و دعوتی از طرف انجمن روزنامه‌نگاران زن ایران برای همه‌ی کاندیداها، اعم از اصلاح طلب و اصولگرا، زن و مرد فرستادیم.
با کمال تاسف از بین این مجموعه تنها خانم اعظم طالقانی دعوت انجمن را لبیک گفتند و بقیه تا دقیقه نود و حتا وقت اضافه! همه را سر کار گذاشتند.
البته این امر موجب حیرت من و دوستان به هیچ وجه نشد. چرا که از قبل می‌دانستیم که این جلسه، جلسه‌ای است که کاندیداها را به چالش می‌کشد و بالطبع کاندیداها که معمولا مجیزه‌گو می‌خواهند، در جلسه‌ای که در مورد مسئله‌ی مهمی همچون حقوق زنان مورد پرسش قرار گیرند و ناگزیر از ارائه‌ی برنامه‌ی شفاف و مدون باشند، حاضر نخواهند شد و برنامه‌های مهمتر خود را بهانه خواهندآورد.
این نشست قطعا اولین از نوع خود بود که یک تشکل زنانه فرصتی مساوی را در اختیار همه‌ی کاندیداها قرار می‌داد که هم شنوای مطالبات زنان باشند و هم پاسخگوی آنها. بویژه با توجه به دامنه‌ی گسترده‌ی خبری که این جلسه در اختیار آنها قرار می‌داد. ولی انگار همه‌ی کاندیداها طرفدار کلی گویی و پرهیز از ارائه‌ی برنامه‌های روشن در این رابطه‌اند و در این موضوع اختلافی جدی ندارند. بی‌توجهی کاندیداهای محترم به دعوت نشست امروز که خوشبختانه با استقبال از طرف خبرنگاران و مردم مواجه شد، فقط یک نکته را آشکار کرد؛ زنان در نظر کاندیداهای محترم، همچنان غائبان صحنه‌اند و حداکثر حضورشان در بین سطور است.
بحث‌های جالبی در این نشست مطرح شد که اگر مجالی بود، در آینده به آنها می‌پردازم.
----------------------------------------------------------------------
به دلیل سفر همسرم به مالزی، چند روزی از ایشان روزنوشت نخواهیم داشت.