آیا تا به حال مواجه یا به عبارت بهتر گرفتار لودگی آدم‌های بیمار، بیکار، لات و ولگرد شده‌اید؟ فرقی نمی‌کند زن باشید یا مرد، پیر باشید یا جوان، پولدار باشید یا بی‌پول، بی‌سواد باشید یا تحصیلکرده و روشنفکر... وقتی با چنین صحنه‌هایی مواجه می شوید، ناگزیرید راه خود را بگیرید و بروید.
حالا فرض کنید که در چنین حال و هوایی، یکی دو نفر هم که ادعای حفظ نظم و امنیت و تامین عدالت و ... دارند, به دلیل آنکه با شما مشکل شخصی، فکری یا... دارند، به جای آنکه با طرف مقابل برخورد کنند، خود آتش‌بیار معرکه شوند.
با این شرایط شما یا باید سکوت کنید و به حرکت خود ادامه دهید، یا با همان ادبیات و رفتار مقابله به مثل کنید و گرفتار یک دور باطل گفتاری و رفتاری شوید و یا به مرجعی شکایت کنید!!
خوب اگر لودگی با حمایت و حتی هدایت کسانی باشد که برای خود رسالتی کیهانی قائلند، قبایی گشادتر از اندازه به تن دارند، نه اهل منطقتد و نه اهل گفتگو، فقط منطق فحش و افترا می فهمند، نه می توانید پاسخی بدهید، نه می توانید به مرجعی شکایت کنید، نه می توانید از کسی انتظار حمایت و پشتیبانی داشته باشید و ...
این مشکل محدود به خیابان و برخوردهای خیابانی نمی‌شود، متاسفانه به طور جدی به دیگر حوزه‌های حیات اجتماعی تسری یافته است. به عبارتی " هاری سیاسی "، توام با لمپنیزم رفتاری و گفتاری و نوشتاری، در حال تسری به عرصه‌های مختلف رسانه‌ای، سیاسی و فرهنگی است. اگر چنین رفتارها و یا گفتارهایی تحت عناوین ارزشی و دینی توجیه نمی‌شد، چندان نگران‌کننده نبود. ولی دریغ و صد دریغ که دین و باورهای دینی مردم به ثمن بخس با شیوه‌های عمروعاصی به بازی گرفته می‌شود و آنها که می‌بینند و درد دین دارند، یارای مقابله با این وضع را ندارند.
قطعا شما هم در زندگی روزمره خود به کرات با این پدیده تلخ مواجه بوده‌اید، راستی برخورد شما با پدیده لمپنیزم نوشتاری، گفتاری، رفتاری و رسانه ای چگونه است؟